Huwelijk
De dag van je leven. Je hebt de liefde van je leven gevonden. Je voelt je helemaal thuis bij elkaar. Wat is er dan mooier dan elkaar trouw te beloven. Je gaat trouwen.
Vaak wordt alles al lang van tevoren gepland. Je gaat in ondertrouw bij de burgerlijke gemeente, je spreekt een locatie af waar jullie willen trouwen en waar er misschien wel een groot feest gegeven wordt. Je nodigt je familie en vrienden uit. En misschien wil je in de kerk jullie burgerlijke huwelijk bevestigen en een zegen vragen erover.
Maar trouwen in de kerk is meer dan alleen een mooi ritueel vol romantiek en sfeer. Trouwen in de kerk is elkaar trouw beloven voor Gods aangezicht.
En dat is niet zomaar.
Het huwelijk is geen uitvinding van mensen, maar een instelling van God. Dat blijkt direct aan het begin van de geschiedenis. Nadat God hemel en aarde had geschapen, vormde hij de mens als man en vrouw.
Hij schiep hen naar zijn beeld en gaf hun samen de opdracht de aarde te beheren en in cultuur te brengen. God had eerst de man geschapen. Hij liet hem ervaren dat het niet goed was alleen te zijn. Onder de levende schepselen trof Adam er niet één aan die bij hem paste. Hij miste iemand met wie hij het leven kon delen. Daarom liet God een diepe slaap over de man komen en bouwde uit een van zijn ribben een vrouw.
Zo verbond God zelf man en vrouw aan elkaar, en dat doet hij nóg, zodat zij een unieke levenseenheid vormen.
"Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich hechten aan zijn vrouw, en die twee zullen één lichaam zijn."
Hieraan geven man en vrouw gehoor, wanneer zij elkaar officieel trouw beloven voor het leven.
Hun huwelijkssluiting vormt een publieke gebeurtenis. Daarin wordt de band tussen beiden rechtsgeldig voor God en mensen. Dit verbond zijn ze aan God en aan elkaar verplicht, als ze samen één willen zijn. Want de Schepper wil een ring van trouw zien om de intieme liefde.
Hij heeft het huwelijk bedoeld als een relatie voor het leven. Van man en vrouw verlangt hij dat ze elkaar niet in de steek laten, maar elkaar trouw blijven. Alleen door de kracht van de heilige Geest zijn ze daartoe in staat.
Doel
Gods Woord onderwijst ons ook over het doel van het huwelijk. Man en vrouw mogen elkaar in liefde toebehoren en genieten van wat God hun daarin geeft. Deze liefde tussen man en vrouw wordt in het Hooglied uitbundig bezongen. Ze is fonkelender dan wijn en zoeter dan honing.
Geen stortvloed van water kan het vuur van de liefde blussen. Omdat de liefde zichzelf niet zoekt, zullen de geliefden uit zijn op het belang van de ander. Zo kan het leven van beiden tot bloei komen. Bovenal zullen zij samen hun leven wijden aan God, en elkaar helpen op de weg naar het eeuwige leven.
De gehuwden leven niet alleen voor elkaar en hun gezin. De Heer geeft hun ook een plaats in de samenleving. Zij behoren zich in te zetten voor de leden van Christus’ gemeente en voor alle mensen die God op hun weg plaatst.
De verhouding in het huwelijk
Wanneer Gods Woord spreekt over de onderlinge verhouding in het huwelijk, komt allereerst de eenheid naar voren. Man en vrouw zijn aan elkaar gegeven om elkaar aan te vullen en te dienen, niet om elkaar te overheersen. Immers, man en vrouw zijn naar het beeld van God geschapen. Beiden delen in de liefde van Christus en beiden zijn erfgenamen van het eeuwige leven.
Dit alles vraagt in het huwelijk om wederzijds respect, waarbij de liefdevolle trouw de toon aangeeft.
Binnen deze eenheid hebben man en vrouw ook ieder een eigen plaats.
De apostel Paulus brengt een diepe betekenis aan het licht, als hij hun relatie spiegelt aan die tussen Christus en zijn gemeente.
Christus is het hoofd van zijn gemeente en staat borg voor haar.
Door zichzelf helemaal te geven, heeft hij haar liefgehad tot het uiterste.
In navolging van Christus behoort de man met liefde en zelfverloochening hoofd te zijn van zijn vrouw. Als eerstverantwoordelijke moet hij haar voorgaan in het leven met de Heer. Hij zal zorg dragen voor haar welzijn en haar geborgenheid geven.
De vrouw bewaart van haar kant de eenheid door recht te doen aan de plaats van haar man.
Zoals de gemeente zich aan Christus toevertrouwt en zich door hem laat leiden, zo moet de vrouw zich toevertrouwen aan haar man en hem volgen in het dienen van de Heer. Zij zal hem helpen bij alle dingen die naar Gods wil zijn, en liefdevol het leven met hem delen.
Wanneer man en vrouw zo elkaar leren aanvaarden, leven zij niet ieder voor zichzelf. Zij zullen hoe langer hoe meer de eenheid van Christus en zijn gemeente laten zien.
Belofte
Gods zegen rust op ieder huwelijk waarin man en vrouw samen luisteren naar de stem van hun Heer. Zo wordt in Psalm 128 ieder die de Heer vreest, van harte gelukgewenst. Wandelend met hem, mogen de gehuwden zegen op hun levensweg verwachten.
Dat neemt niet weg, dat ieder huwelijk als gevolg van de zonde ook te kampen krijgt met zorg, moeite en verdriet. Toch mogen man en vrouw leven in het vaste vertrouwen dat God hen blijft helpen, zelfs wanneer men dat menselijk gezien niet meer zou verwachten. Hij belooft als hemelse Vader voor hen te zorgen en roept hen op, in alles op hem terug te vallen.
Zoals de Heer hun schuld wil vergeven, zullen zij ook elkaar hun zonden en tekortkomingen vergeven. Ze kunnen daarvoor telkens putten uit de bron van zijn genade.
Ook mogen zij zeker weten dat hun huwelijk door Gods Geest geheiligd wordt. Daardoor krijgt hun huwelijk zin en mag het meewerken aan de komst van Gods koninkrijk.
Zo is een huwelijksbevestiging niet alleen een belofte van trouw aan elkaar maar ook aan God.
Daarom is een huwelijksbevestiging in de kerk een publieke zaak, waar ook de medegemeenteleden een rol in mogen hebben. Zij zijn getuige van jullie huwelijk en beloven jullie te ondersteunen in het volhouden van de trouw aan God en elkaar. Jullie worden als echtpaar liefdevol opgenomen in de gemeente en jullie mogen weten, dat de gemeenteleden met jullie begaan zijn en, indien noodzakelijk, jullie zullen helpen bij alle levensvragen, die op jullie pad komen.
Wat verwacht de GKNN van jullie?
Minstens zes weken voor jullie huwelijksbevestiging vraag je de kerkenraad toestemming om in de kerk te mogen trouwen. Wanneer jullie (of één van jullie) zijn ingeschreven in het register van een andere kerkelijke gemeente is deze termijn zelfs tien weken.
De kerkenraad zorgt er voor, dat de koster geïnformeerd wordt en er wordt gekeken of de kerk beschikbaar is op jullie trouwdag. Ook wordt er contact opgenomen met de gemeente, waar jullie of één van jullie ingeschreven staat om te beoordelen of er bezwaren zijn tegen het voorgenomen huwelijk. Ook de leden van de kerkelijke gemeente, waarbinnen het huwelijk wordt voltrokken, worden geïnformeerd en ook de gemeenteleden kunnen bezwaar aantekenen tegen het huwelijk bijvoorbeeld als gebleken is, dat één van jullie of zelfs allebei, nog volgens de wet in de echt verbonden zijn met een ander. Ook wanneer één van jullie of zelfs allebei getrouwd zijn geweest komt er een gesprek met de afvaardiging van de kerkenraad om te oordelen op welke gronden je eerdere huwelijk is beëindigd. Dit om de zuiverheid van het kerkelijk huwelijk te bewaren.
De inzegening en kerkelijke bevestiging van jullie huwelijk wordt gedaan door de predikant van de gemeente of door een, in overleg met jullie, door de kerkenraad uit te nodigen predikant.
In één of meerdere gesprekken zal de predikant de huwelijksdienst en de motivatie om voor het aangezicht van God een zegen te vragen over jullie huwelijk met jullie bespreken.
In de huwelijksdienst wordt gebruik gemaakt van een huwelijksformulier, waarvan er verschillende in gebruik zijn binnen onze gemeente. In overleg met jullie wordt één formulier uitgekozen en een orde van dienst opgesteld.
Als teken van bemoediging wordt jullie door de kerkenraad een huisbijbel, ook wel de trouwbijbel genoemd, aangeboden.
Jullie kunnen alleen in de kerk trouwen als jullie huwelijk naar burgerlijk recht tot stand is gekomen.
Interreligieus huwelijk
Wanneer één van jullie een andere religie aanhangt (bijvoorbeeld moslim is) dan wordt er gesproken van een interreligieus of huwelijk. Dat is een huwelijk tussen twee mensen die allebei hun eigen religie (bijvoorbeeld een moslim en een christen) willen blijven aanhangen.
Als je jouw huwelijk wilt laten inzegenen in de GKNN kun je er op rekenen, dat er rekening zal worden gehouden met de specifieke gevoeligheden, die dit met zich meebrengt. Vraag rustig om meer informatie bij de predikant of via de website van de PKN.
Het is raadzaam voor de huwelijksvoltrekking eens met anderen, die zich in eenzelfde situatie bevinden, over hun ervaringen te praten. In veel islamitische landen -uitgezonderd Turkije, waar een huwelijk net als in Nederland voor de ambtenaar van de burgerlijke stand moet worden gesloten- is het huwelijk principieel een privaatrechtelijk contract. Zo'n contract kun je, ook in Nederland, bij een Moslims en Christenen notaris sluiten. In dat contract kunnen de rechten en plichten van de man en de vrouw worden vastgelegd.
Het is uiterst belangrijk altijd zo'n contract bij de notaris op te stellen, ook als het huwelijk in Nederland plaatsvindt. Een gemengd gehuwd echtpaar kan soms na verloop van tijd besluiten te verhuizen naar een islamitisch land.